Stront in je ogen
heb jij soms stront in je ogen
heb jij soms poep in je hoofd
ik heb je altijd voorgelogen
en jij hebt me altijd geloofd
ik kon je echt alles vertellen
nooit had je mij ooit door
kon je midden in de nacht bellen
altijd had je een luisterend oor
je leek van de leugens te leven
Je kickte misschien op't bedrog
ik kon je zelfs slechte smoesjes geven
en dan geloofde jij me alsnog
ons leventje was een groot leugen
ik snap niet dat jij't niet kon zien
genoot je toch met volle teugen
of was jij zelf aan 't liegen misschien
had jij soms stront in je ogen
had jij soms poep in je hoofd
ik heb je altijd voorgelogen
en jij hebt me altijd geloofd
Alles opbiechten zal nu wel moeten
anders loopt het uit de hand
dus loop me niet meer voor de voeten
maar luister nou eens onderhand
ga nu eens rustigjes zitten
en luister naar wat ik je zeg
je hoeft niet zo op me te vitten
je zit me altijd in de weg
lievert wil je eig'lijk horen
doe dan je snatertje dicht
de onschuld die gaat dan wel verloren
de waarheid compleet aan het ligt
Wat zeg je je wilt het niet weten
je blijft liever in't ongewis
Nou dan zal ik het maar vergeten
en blijft alles zoals het nu is
Veel schrijfplezier