Hè leuk die wind
die waait en blaast
en gaat en voortvluchtig
voortvliegt
neem me mee als je kan
naar een hemels aards
heerlijk magisch paradijs
waar bloeiende stinkende
heerlijk riekende bloemen
blaadjes laten vallen en
gewoon maar staan te staren
naar de zon die onafgebroken
af en toe heerlijk onze koude
warme lichamen beschijnt
met de eenvoud van een
moeilijke dag in een zomer
die geen winter kent en
leven dat de dood trotseert
maar laten we alsjeblieft elkaar
niet gaan vervelen met de heerlijke
cliches die telkens de stilte
doorbreken want de stilte
is al zo hard dus ben vooral
jezelf bij mij.

---

Veel schrijfplezier