gedichten
     Nieuwe Dromen
    Bij jou zijn
    Kind verloren
    Vechten
    Lachend
    De mens
    DROMEN
    Verse start
    De muur
    Muziek
    De wandeling
    Just a memory and a ...
    Oma
    Aan oma
    Onzin


 
Vechten
Was dit soms een straf, heb ik dit soms verdiend
Je twijfelt aan het leven als het noodlot zich aandient
Zomaar weggeslagen, noem je dit zinloos geweld?
Trillend op m'n benen lijk ik door woede geveld

Moedeloos, hulpeloos, in het diepste van het dal
Vraag ik me af of de toekomst ooit hoop brengen zal
Hoop op licht, op geluk kan ik ooit door de tranen zien
Kan niemand dit terugdraaien, wissen of herzien

Voor jou ga ik verder. Ik denk dat je dat zou willen
Dat roepen mensen vaak die het wel uit kunnen gillen
Ik zal je vast blijven houden nee laat je nooit gaan
En fier vechten, wetend dat je altijd bij me zult staan
Veel schrijfplezier