ooit stond ik in een donker bos
en werd het me te veel
mijn handen graaide door het mos
en ik schraapte mijn keel

onder het toeziend oog van een oude vos
eiste ik mijn deel
ik wilde van mijn boeien los
en weg van het toneel

ik heb plankenkoorts in mijn houten hart
doe de gordijnen even dicht
maak mijn ziel minder verward

laat het witte even zwart
kijk naar mijn ware gezicht
ik ben opnieuw gestart

---

Veel schrijfplezier